Śmierć uczestnika kąpieli wodnych

Zgon uczestnika akwenu wodnego. Zawinił ratownik. Co wpłynęło na wine? Niezapewnienie właściwej obsady ratowniczej co naraziło na odpowiedzialność karną ratownika?
Czy zaniechanie udzielenia pomocy?
Takie i inne pytania powstają są gdy dochodzi do tragedii.

Jak informują Nowiny 24 śmierć poniósł 71- latek w akwenie wodnym w Nowej Sarzynie.
Zdarzenie miało miejsce w jednym z miejskich krytych miejskich basenów.
Podczas pełnienia dyżuru ratownik nie zauważył zwłok. Zwłoki były pod wodą.
Po godzinie 9 rano. Był on w tym jedynym uczestnikiem basenu.
W tym samym czasie basen był obstawiony 1 ratownikiem.
Jak donoszą Nowiny 24 zabezpieczony zapis monitoringu ratownik nie zwrócił uwagi, że mężczyzna ma problemy z utrzymaniem nad wodą, nie podjął żadnych działań zmierzających do udzielenia pomocy. Zwłoki w wodzie mężczyzny zostały zauważone przez osoby, które przyszły, aby skorzystać z basenu, po upływie około 30 minut- informuje- informuje Krzysztof Ciechanowski, rzecznik prokuratury okręgowej w Rzeszowie.
Następnie zwłoki mężczyzny zostały wyciągnięte z wody. Na miejsce zdarzenia przyjechało pogotowie.

Prokurator 22.03.2023r. Przedstawił ratownikowi zarzuty popełnienia przestępstwa z art. 160 Kodeksu Karnego polegającego na narażeniu na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia przez osobę, na której ciążył obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo.
Źródło: nowiny24pl

Czy ratownik może sam pełnić dyżur ratowniczy?
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 stycznia 2012roku w sprawie minimalnych wymagań dotyczących liczby ratowników wodnych zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego.
Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011roku o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz. U. z 2022r. poz 147) zarządza się co następuje:
§ 1 Rozporządzenie określa minimalne wymagania dotyczące liczby ratowników wodnych zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego.
§ 2 Ustala się minimalne wymagania dotyczące liczby ratowników zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego:
1) w przypadku kąpielisk:
a) śródlądowych na każde 100m linii brzegowej- 1 ratownik wodny od strony lądu i jeden ratownik od strony lustra wody, przebywający na łodzi lub platformie umożliwiającej obserwację i umieszczonej poza strefą dla umiejących pływać,
b) nadmorskich na każde 100m linii brzegowej- trzyosobowe zespoły ratowników wodnych, w tym co najmniej jeden ratownik wodny od strony lustra wody,
2) w miejscach okazjonalnie wykorzystywanych do kąpieli- dwóch ratowników wodnych,
3) w przypadku pływalni:
a) dysponującej nieckami basenowymi o długości do 25m- jeden ratownik wodny,
b) dysponującej nieckami basenowymi o długości 25- 50m- dwóch ratowników wodnych,
c) dysponującej nieckami basenowymi o długości powyżej 50m- trzech ratowników wodnych.
4. W przypadku innych obiektów dysponujących nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100m2 i głębokości ponad 0,4m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2m – co najmniej jeden ratownik wodny.

Czyżby przepisy jasno określały ilość ratowników?                                                                            Cytowane przepisy wskazują jedynie minimalną ilość ratowników wodnych do zapewnienia stałej kontroli wyznaczonego obszaru wodnego. Przepis milczy o ilości ratowników do zapewnienia bezpieczeństwa osób korzystających z akwenu wodnego.

Przepisy nie zabraniają aby ratownik wodny stale obserwował w jednoosobowej obsadzie. Sugerując się tym aktem prawnym należy uznać, że jeden ratownik jest wystarczający do stałej kontroli niecki basenowej o długości do 25m.

Należy uznać, że przepis zostawił tutaj prawo właścicielowi, zarządcy obszaru wodnego do podjęcia dodatkowych działań poprawiających bezpieczeństwo.

Uzasadnione jest zapewnienie bezpieczeństwa ratownikowi pełniącemu dyżur ratowniczy wsparcia drugiego ratownika podczas akcji ratowniczej np. holowania tonącego lub resuscytacji krążeniowo- oddechowej! Sytuacjach awaryjnych! Ewakuacji! Postępowania na wypadek pożaru!
Art. 209 2 Kodeksu pracy:
1. W przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub życia pracodawca jest obowiązany:
1) Niezwłocznie poinformować pracowników o tych zagrożeniach oraz podjąć działania w celu zapewnienia im odpowiedniej ochrony.

Podjęte działania pracodawcy powinny być dostosowane do prowadzonej działalności przez pracodawcę w szczególności rodzaju ryzyka i zagrożeń . W szczególności ilość wyznaczonych ratowników.             Ich wyposażenia, stopnia umiejętności, kondycji.

Odpowiedzialność ratownika wodnego i pracodawcy.
W obliczu nałożonego obowiązku ratowania życia i zdrowia. Ratownik wodny ponosi odpowiedzialność karną a nawet cywilną.

Art.2 K.K.
Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe przez zaniechanie podlega tylko ten na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.

Art. 6 K.K.
§1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany.

Art. 155 K.K.
Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 156 K.K.
§1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:
2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej choroby zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała podlega karze pozbawienia wolności do lat od 1 roku do lat 10.
§2. Jeżeli sprawca działał nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 220§1 K.K.
Kto, będąc odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy, nie dopełnia wynikającego stąd obowiązku i przez to naraża pracownika na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Ponadto ratownik musi pamiętać, że ma prawo do powstrzymania się od wykonywania pracy w razie, gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa………………..